BİR YAZARIN GÜNLÜĞÜ Gölgem

                                           BİR YAZARIN GÜNLÜĞÜ Gölgem

Herşey bir çarşamba günü başladı evin önünde bulunan dut ağacına yaslanmış boş boş havaya 

Bakarken birden evin köşesinde uzun saçlı dalgalı lüle lüle saçları dalgalanıyordu içim bir 

Tuhaf oldu koşup arkasından baktım bizim mahalle ye yeni gelmişti ben arkasın dan bakrken

o köşeyi dönüp gözden kaybolmuştu kim bu diye merak ederken bizim evin arka kısmı yola 

Bakıyordu salondan bir tarafının camı tamda yola bakıyordu oturup beklemeye başladım 

acaba bir daha geçermi diye o gün geçmedi zaten yaz ayında olduğumuz için zamanım çoktu 

Onu görme bahanesiyle sürekli salonda camın onünde oturuyordum akşam onun hayali ile 

Uyumuştum sabah erken kalkıp yine camın önüne oturdum belki gecerse görürüm diye 

Gözüm köşeden cıkacak diye sürekli otarafa bakıyorum saat dokuzu gösteriyordu ve 

Beklediğim an gelmişti O köşeden bir çıkışı vardıki hala gözümün önünden gitmez ne 

Kadar zaman geçmiş olsa da üzerinden sanki herkes onu izliyormuş gibi yürüşüyle meydan 

Meydan okurcasına bana doğru yaşklaştıkça kalbim yerinden fırlayacak gibi hissediyordum

BEN onu pencereden izlerken önümden geçip gitmişti ben onunla tanışmak için ne 

Ne yapabilirdim diye düşünmeye başlamıştım Gölgem gibi takip etmeye başlamıştım

                                                         Gölgem 1